Ο Θεόδωρος Ράκος γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα στα Τρίκαλα και πέθανε το 1852 στη Μασσαλία, όπου εργάστηκε ως έμπορος, ενώ παράλληλα μελετούσε και ασχολούνταν με μεταφράσεις.
Με την διαθήκη του, της 2/6/1852, κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το ποσό των 8000 φράγκων, οι τόκοι του οποίου θα χρησίμευαν "ίνα [...] τρέφωνται [ετησίως] και διδάσκωνται εν τω Πανεπιστημίω έως ότου τελειώσουν όλην την σειράν των μαθημάτων δύο νέοι εκλεγόμενοι απροσωπολήπτως και εν βάσει συνειδήσεως υπό των κατά καιρούς επιτρόπων και καθηγητών της Σχολής εκ των πτωχών, χρηστοήθων και ευφυών μαθητών και αφ' ου οι δύο νέοι τελειώσωσι τα μαθήματα και εξέλθωσιν της Σχολής να δίδεται ο ειρημένος τόκος εις ετέρους δύο νέους εκλεγόμενους κατά τον άνω ειρημένον τρόπον, και ούτως να εξακολουθή αμετατρέπτως". Παράλληλα, κληροδότησε στο Ίδρυμα το σύνολο των βιβλίων της βιβλιοθήκης του "δια να είνε εν χρήσει των εν τω Πανεπιστημίων σπουδαζόντων μαθητών".
Σκοπός
Με την απόφαση του Εφετείου υπ. αριθμ. 9285/1981, το κληροδότημα Ράδου συνενώθηκε με άλλα 19 κληροδοτήματα. Με την κοινή απόφαση υπ. αριθμ. Π.5254/1764/23-10-1982 των Υπουργών α) Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και β) Οικονομικών αποφασίστηκε η ενοποίηση 19 Κληροδοτημάτων με τίτλο
"Ενοποιηθέντα Κληροδοτήματα Ανεπαρκών Πόρων"
και η διάθεσή του συνόλου των διαθέσιμων πόρων τους για την εκ περιτροπής εκπλήρωση του σκοπού του καθενός.