Skip to main navigation Skip to main content Skip to page footer
Menu

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΛΙΟΣ / ΝΑΚΙΔΗΣ

Ιωάννης Δέλλιος ή Νακίδης (1853-1919)

Δάσκαλος, φιλόλογος και ιστορικός. Ξεκίνησε τις εγκύκλιες σπουδές του στο ημιγυμνάσιο των Σερρών και τις ολοκλήρωσε στο Α' Γυμνάσιο Αθηνών. Το 1871 ενεγράφη στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ ένα έτος αργότερα διέκοψε τις σπουδές του για να αναλάβει καθήκοντα δασκάλου στην κοινότητα της ιδιαίτερης πατρίδας του (1872-1875), σε μία περίοδο έξαρσης των εθνικών ανταγωνισμών στν χώρο της Μακεδονίας. Παράλληλα, χρημάτισε ειδικός γραμματέας του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Σερρών. Το 1876 μετακινήθηκε στη Γερμανία για να συνεχίσει τις σπουδές του, ως υπότροφος του Συλλόγου προς Διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων Αθηνών (μέλος του από το 1899). Σπούδασε τη γερμανική γλώσσα στην πόλη Gotha, φιλολογία και ιστορικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Ιένας, καθώς και παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, ασκούμενος πρακτικά σε ειδικά παιδαγωγικά σχολεία της πόλης. Το 1880 επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε τη διεύθυνση του ημιγυμνασίου των Σερρών, ενώ συνέλαβε αποφασιστικά στην ίδρυση προτύπου εθνικού οικοτροφείου στην ίδια πόλη. Το 1888 διορίστηκε διευθυντής του γυμνασίου της Θεσσαλονίκης (1882-1892). Το 1893, κατόπιν σύστασης του καθηγητή του Εθνικού Πανεπιστημίου Νικολάου Πολίτη, ανέλαβε την οργάνωση του Παγκύπριου Γυμνασίου στη Λευκωσία. Μετά από σύντομη παραμονή στην Θεσσαλονίκη, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, αναλαμβάνοντας την ιδιοκτησία του ιδιωτικού λυκείου του Ι. Σιμόπουλου. Ταυτόχρονα, μέσω σύστασης του καθηγητή Ι. Πανταζίδη, προσελήφθη ως καθηγητής του διαδόχου Γεωργίου και του αδελφού του και μετέπειτα βασιλιά Αλεξάνδρου. Διετέλεσε, επίσης, μέλος της εκπαιδευτικής επιτροπής του Υπουργείου Εξωτερικών και μέλος του ΔΣ της Ενιαίας Σταφιδικής Εταιρείας. Κατά τις διπλές βουλευτικές εκλογές του 1915 εξελέγη βουλευτής Σερρών και υπηρέτησε ως πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Βουλής, μέχρι τον θάνατό του.

Με τη διαθήκη του, της 7/4/1919 που δημοσιεύθηκε στην Αθήνα στις 16/4/1919, άφησε την ψιλή κυριότητα της περιουσίας του στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και την επικαρπία της, μετά τον θάνατο των αδελφών του. Σκοπός του ήταν να διατίθενται τα δύο τρίτα από τα έσοδα της κληρονομιάς για την τελειοποίηση των σπουδών δύο ή τριών (αν επαρκούν τα έσοδα) νέων σε ευρωπαϊκές χώρες σε οποιονδήποτε επιστημονικό κλάδο, πλην της Ιατρικής. Οι νέοι θα πρέπει να κατάγονται, κατά προτίμηση, από την Ανατολική Μακεδονία ή (αν δεν υπάρχουν) από τα υπόλοιπα μέρη της συγκεκριμένης γεωγραφικής περιφέρειας. Τέλος, "το υπολειπόμενον εν τρίτον του εισοδήματος θα χρησιμοποιείται προς εκτύπωσιν πρωτοτύπων επιστημονικών εργασιών. Ένα δεν υπάρχωσιν επιστημονικαί τοιαύται εργασίαι πρωτότυποι θα κατανέμεται το ποσόν τούτο προς συλλογήν λαογραφικής ή γλωσσικής ύλης, ή προς υποστήριξιν επιστημονικών περιοδικών".

Από τα εισοδήματα του κληροδοτήματος Ιωάννη Δέλλιου ή Νακίδη χορηγούνται υποτροφίες, μετά από διαγωνισμό, σε πτυχιούχους ΑΕΙ, προτιμώμενων των καταγόμενων από την Ανατολική Μακεδονία, για τελειοποίησή των σπουδών τους, πλην της Ιατρικής, στην Ευρώπη. Από τα εισοδήματα της περιουσίας, τα 2/3 χρησιμοποιούνται για τις υποτροφίες και το 1/3 για την εκτύπωση επιστημονικών εργασιών.