Δημήτριος Στ. Δημητριάδης (1867-1953)
Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1915-1953), στον τομέα Ωτορινολαρυγγολογίας, υφηγητής από το 1895, έκτακτος από το 1915. Τις εγκύκλιες σπουδές του ολοκλήρωσε στην Αθηνά. Το 1884 ενεγράφη στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου και αναγορεύθηκε διδάκτωρ Ιατρικής τρία έτη αργότερα. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1889-1893). Από το 1887 μέχρι το 1889 διετέλεσε εσωτερικός βοηθός στο χειρουργικό τμήμα του νοσοκομείου Ευαγγελισμός. Τιμήθηκε με τα παράσημα του Χρυσού Σταυρού του Σωτήρος, του Ταξιάρχη του Παναγίου Τάφου και του Ταξιάρχη του Αγίου Στανισλάου της Ρωσίας, καθώς επίσης με μετάλλια για τη δράση του κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Με την ιδιόχειρη διαθήκη του, της 1/8/1933, κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών την ιδιόκτητη οικία του επί των οδών Θεμιστοκλέους 6 και Γαμβέτα, το Ξενοδοχείο Ρεγγίνα και το διπλανό του κατάστημα "όπως χρησιμοποιηθεί ως Αστυκλινική του Εθνικού Πανεπιστημίου, διευθύνεται δ' αυτή υπό του εκάστοτε καθηγητού, διευθυντού της Ωτορινολαρυγγολογίας, με διοικητικόν συμβούλιον αποτελούμενον από τον κ. Πρύτανιν, τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών, τον Πρόεδρον του Αρείου Πάγου ή τινά Αρεοπαγίτην καθ' υπόδειξιν του κ. Προέδρου του Αρείου Πάγου.
Εκκρεμεί τροποποίηση του σκοπού του κληροδοτήματος Δ. Δημητριάδη, ύστερα από απόφαση της Συγκλήτου, με στόχο την επωφελέστερη αξιοποίηση της περιουσίας του.